رئیس جمهور مملکت به گل نشسته (تلفظ با ضم گاف)، امشب برای بار دوم در سال جاری با دانشجویان دیدار می کند.
توضیح چند مورد واجب است:
الف) هنگامی که من دانشجو بودم و قرار بود حضرت رهبر در دانشگاه سخنرانی نماید و دیدار عمومی داشته باشد، تقریبا هیچ کدام از دانشجویان دانشگاه خودمان به درون دانشگاه راه نیافتند. اما اتوبوسهای دانشگاه تربیت معلم چه بسیار. چرای این موضوع هنوز برای علاقمندان در هاله ای از نور مخفی است.
ب) یک سوال بسیار اساسی. چرا مراسم پرسش و پاسخ فقط با دانشجویان؟ کس دیگری در این مملکت حق پرسش و سوال ندارد و یا عقل و شعورشان کم است؟ چرا از بازنشسته ها و کارمندان و کارگران دعوت نمی شود تا در مراسمی مشابه شرکت کنند؟ حقیقت ماجرا آنجاست که دیدگاه دانشجو به بلوغ نرسیده، حالا آن دانشجو هرقدر هم که می خواهد فرهیخته و اهل علم باشد. دانشجو هنگامی به بلوغ می رسد که با زندگی واقعی و با تمام درگیری های آن دست و پنجه نرم کند و این حاصل نمی شود مگر در بطن زندگی واقعی.
ج) کدام دانشجو؟ دل خوش سیری چند؟
د) لطفا معدل و تعداد ترمهای دانشجویان همیشه در صحنه اعلام شود تا مشخص شود چند در صد دوستان فوق الذکر طبق مقررات وزارت علوم دانشجو هستند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر