سربازان ولایی مگس جاسوس را در ارتفاع هزاران پایی با نقطه زن می زنند، در قعر دریا و دل بیابان ها فساد را کشف می کنند، محافظان تقلبی یوز ایرانی را می شناسند و میدانند که فلانی ها از سرگین خزندگان بیابانی اطلاعات هسته ای استخراج می کنند و به اسراییل می فرستند و ...
هم اینان هم کشف می کنند که شارمین نامی با تشکیل موسسه‌ای خیریه و در پوشش اقدامات عام‌المنفعه اقدام به شبکه‌سازی برای نفوذ در سطوح مختلف افکارعمومی کرده است.
می خواهد نفوذ کند؟ غلط کرده است. می خواهد با عملش بی عملی ما را بر ملا کند؟ غلط کرده است. می خواهد به علمای ما درس علی بودن بدهد؟ غلط کرده است.
او و همه تیم جاسوس فاسدش را دستگیر می کنند، دو ماه و شش ماه و چند سال و ... در محبس انفرادی نگه اش می دارند تا خودش اعتراف کند که چگونه آلت دست اسراییل بوده است ، چگونه بهایی و یهودی مخفی بوده و ... و چگونه شبکه مافیایی راه انداخته بوده است.
اما بیخ گوش همین سربازان ولایتمدار امثال خاوری و قالیباف و ... و اکبر طیری و قاضی منصوری و ... در راه های لواسانات و محلات فرسوده و نافرسوده طهران رژه می روند و خبری از کشف چیزی نیست. شهر در امان است و شکر خداوند سایه ولایت بر سرمان.
برای آنها انحراف و احیانا اگر چیزیکی به نام فساد است باید احراز شود، اما برای بقیه بیگناهی باید ثابت شود.
و چنین است پلیدی مجموعه قضا در نظام نحس و پلید جمهوری اسلامی.
و من هنوز در حیرتم از صبر و استقامت افرادی مانند رهبران جمعیت امام علی و ...
