امروز 17 دی ماهه و من در این سوی دنیا هم نمی توانم این روز را از یاد ببرم. بماند که این روزها مصادف با تاسوعا و عاشورای حسینی هم شده است.
17 دی ماه سالروز از دست دادن پهلوان یک ملت است، پهلوانی که وصف پهلوانی او را کسی تکرار نکرد.
"تختی" پهلوانی که نمی توانم از یادش پرهیز کنم.
چگونه مردنش که قتل بود یا خودکشی و یا هر چیز دیگر هرگز از بزرگی او در نظر من نمی کاهد.
پهلوان ما در آنچه نماد پهلوانی است تمام و کامل بود. در نظر من او نمونه کامل تواضع در این دوران بود. سرمایه ای که در نهاد کمتر کسی یافت می شود.
تواضع نعمتی است که فقط به درختان پر ثمر داداه می شود.
خدایش رحمت کند و ما را بر آن دارد که از او یاد بگیریم تواضع و پهلوانی را.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر