۴ روز از آمدنم به US می گذرد. هنوز به حالت اولیه برنگشته ام. هنوز آمدنم به اینجا را باور نکرده ام.
هنوز فکر می کنم که آمدنم مثل مسافرت به جاهای دیگر است. هنوز باورم نشده که این بار داستان متفاوت است.
کارها اینجا سریع و راحت انجام می شود. دیروز در کمتر از 10 دقیقه ID Card دانشگاه UD را به عنوان Spouse دریافت کردم. یاد شریف و داستانهایش افتادم. واقعا که در آن جای لعنتی تمام انرژی ما صرف اموری می شد که اینجا جزء بدیهیات است.
مردم و اماکن عمومی اینجا بر خلاف اروپا تمیز و مرتب هستند و خیابانها هم هیچ ربطی به هیچ جای دنیا ندارند.
تازه الان می فهمم که چرا اغلب آمریکایی ها از دنیا بی خبر هستند. زندگی خوب و راحت همه آدمها را تنبل می کند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر