پایداری سری فلان را به روش بهمان بررسی می کنیم.
حالا اگر سری فلان در مرکز نبود، آنرا به حالت نرمال در می آوریم و اگر سری هایپربالیک نبود آن را سر و ته کرده و پدرش را در می آوریم.
حالا نوبت به پارامتر تخیلی است که اسم آنرا پارامتر کنترلی آلفا می گذاریم. اگر این پارامتر تغییر کند، چه اتفاقی برای پایداری سیستم می افتد؟
...
...
تمام اینها رو می خونم و کم و بیش سر در می آورم، البته با مشقت، اما دائم از خودم می پرسم: که چی؟
راستش رو بگم، بد جوری توی ذوقم خورده و حال و حوصله این جفنگیات رو دیگه ندارم. همش از خودم می پرسم که چی، که چی؟
جوون هیجده ساله هم نیستم که سر خودم رو بتونم کلاه بگذارم و بگم : نه پسرم، بزرگ که شدی این مزخرفات به دردت می خوره.
بابا من دیگه به اندازه کافی و شاید هم بیشتر از کافی بزرگ شدم، اما هنوز نفهمیدم که چی؟
راستی، که چی؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر