البته متاسفانه.
آنچه امروز اتفاق افتاده، سفت كردن و محكم كردن همان گره كوري است كه سالهاست در صحنه سياست ايران اتفاق افتاده.
باز كردن اين گره و شايد بريدن اين گره كور و اصلاح آن، از داخل امكان پذير نسيت، آنچه كه راه حل ماست، متاسفانه، دخالت خارجي مستقيم خواهد بود. مشابه آنچه در عراق اتفاق افتاد.
صد افسوس كه به اين حال افتاده ايم.
هزار افسوس كه راهي پيوده ايم كه ديگر خودمان از اصلاح آن ناتوانيم.
اما چرا ما از حل ايم مشكل و باز كردن اين گره ناتوانيم؟
چون روش حل مورد علاقه مان، روشي مبتني بر دموكراسي را ياد نگرفته ايم. آن را بلد نيستم.
اگر مي خواهيم مساله را با اين روش حل كنيم، بايد كساني بيايند و راه حل را به ما ياد بدهند. خودمان در درون خودمان پتانسيل و توانايي ايجاد آن راه حل را نداريم.
مگر اينكه به دنبال راه حل هاي ديگري باشيم كه البته بعيد نيستند، اما آن راه حل ها هر چه باشند، مبتني بر دموكراسي، آن هم از نوع تجربه شده غربي نخواهند بود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر