این روزها بازی مضحک انتخاباتی گروهی را دوباره سرگرم کرده، بازی رنگ باخته ای برای خلق "حماسه" فرمایشی.
داستان ا.ن. و مراد پرچم بدستش و ... انگار که کفتارها به جان هم افتاده اند و برای ته مانده لاشه ی بوگرفته می جنگند و یکدیگر را می درند.
جالب تر اینکه گروهی از سیاست بازان و جوانان دوباره دل خوش کرده اند برای آمدن هاشمی. اصلا انگار این ملت همه آلزایمر دارند و نمی توانند ماوقع کوتاه مدت تاریخی را به خاطر بسپارند.
راستی جای عباس عبدی و اکبر گنجی و دیگر نوابغ تندرو عالم سیاست خالی است که این روزها قلم فرسایی کنند در باب مزایا و محاسن آیت ا... ی که به خاک سیاهش نشاندند در انتخابات مجلس ششم و کاری کردند که نفرم سی ام لیست تهران شد و مجبور به استعفا و ...
چهل روز به حماسه باقی مانده، هنوز کاندیداها معلوم نیستند، هنوز "برنامه" ای از سوی هیچ کس منتشر نشده و اصولا برنامه ای وچود ندارد. همین آش است و همین کاسه: دعوا و نزاع درونی و بیرونی و دست به دست شدن گوشت قربانی و ناکارآمدی سیستم وجود نداشته و فقیرتر شدن روز به روز مردم و بسته تر شدن حصار دور کشور و فساد بیشتر و ...
و این کلمه آخر را هم از "هلوی" کابینه داشته باشید که: "احمدی نژاد را در کابینه ام راه نمی دهم، اما مدل مدیریتی اش را می پسندم"
عین اینکه یه بازیگری که با دوز و کلک دم و دستگاهی برای خودش راه بندازه و بقیه رو بازی بده حالا بعد یه مدت که رو دست خورده باشه و دستمایه مسخره بازی و ترک تازی تازه به دوران رسیده ها بشه بعد بخواد دوباره بیاد رئیس بشه. بقیه ملت هم که سیاهی لشکر خوشحال
پاسخحذف