با همان نوحه ها و مداحي ها "تلاش" مي كنيم تا گريه كنيم،
با همان سينه زني ها خودمان را مشغول مي كنيم،
همانطوري نذري مي دهيم و مي خوريم،
همان روضه ها را گوش مي دهيم، نهايتش تلاش مي كنيم خودمان مانند همان ها روضه بخوانيم و مداحي كنيم،
و ...
پس آن همه ادعاي روشنفكري ديني و ... چه اثري داشت؟
نه تاريخ حسين (ع) را مي دانيم، نه در كارهايمان به او اقتدا داريم و نه ....
عجب حكايتي است، حكايت اين بي سوادي ما
و عجب حكايت عجيب تري است حكايت اصرار ما بر بي سواد ماندمان
امیر جان
پاسخحذفما آدمها انگار به طور غریزی می دونیم که "دانستن" با "مسئولیت" و "درد" همراه خواهد بود. بنابراین عمدا اصرار داریم که خیلی چیزها رو نفهمیم تا راحت زندگی کنیم
این واضحه که گریه کردن و عزاداری برای امام حسین خیلی کار راحت تریه تا خوندن تاریخ و تحلیل و بدتر از اون اقتدا کردن به اون بزرگمردی که درمقابل ظلم آسایش خودش و فرزندانش رو فدا کرد
با این حال معتقدم همین خون جوشان خدا در رگ های تاریخ همیشه برای مستبدین و ظالمین دردسر بوده و امروز هم این قاعده برقراره
سلمان عزيز
پاسخحذفبه نظرم اصل مطلب را شما گفتي. مي ماند آدميزاد و انتخابش.
زنده باد