اگر می خواهید سنگ بنای یک جامعه را نابود کنید، کافی است بنای قضاوت عادلانه را تخریب کنید، بقیه داستان خود بخود پیش می رود.
این سخنان حضرت آقای کدخدا، که بازتاب بزک دوزک شده و رسانه ای آنچه در ذهن آقایان است، کلید فلسفی درک رفتار آن جامعه عنان گسیخته و بیمار است : (در داستان انتخابات، انتصابات 88 و کثافت کاری شورای نگهبان قانون اساسی و احمد جنتی و دیگران در جانب داری متهورانه از ا.ن.، فرمودند:) "در مقام داوری و قضاوت باید ببینیم داور یا قاضی از کجا باید بی طرف باشد. داور باید در مورد بررسی موضوع و صدور رای بی طرف باشد و در سایر جهات هیچ اشکالی ندارد که یک داور به یک طرف دعوا تمایل داشته باشد" و بعد دوباره ایشان اضافه کردند: "ممکن است شما بگویید بهتر بود این کار [حمایت اعضای شورا از یک نامزد] انجام نمی شد که ما هم این حرف را قبول داریم."
نقل دوم یعنی ما هیچ وقت حاضر نمی شویم عبارت "اشتباه کردیم و عذر می خواهیم" را به زبان بیاوریم، حتی اگر عمل وقیحانه خودمان از مرزهای فلسفه قبیح مان هم عبور کرده باشد و خودمان و همه عالم آدم هم از بوی کثافتکاری ما خسته شده باشند.
اینجاست که جامعه سیگنال کثافت کاری را می گیرد (که سالهاست گرفته است) و همانند یک هیولا راه می افتد و فقط می بلعد و می بلعد و ... تا ببینیم که ان شاء الله کی و چه زمانی خودش خودش را به تمامی نابود می کند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر