۱۳۹۰ مرداد ۲۵, سه‌شنبه

وصیت

جایی نوشته بود که این خطوط، وصیت مولانا بوده، الله اعلم، هر که گفته، نیکو فرموده.
----------------------------
اصیکم بتقوی الله فی السر والعلانیه و بقله الطعام
و قله المنام و قله الکلام و مواظبه الصیام
و دوام القیام و ترک شهوات علی الدوام
و احتمال الجفاء من جمیع الانام
و ترک مجالسه السفهاء و العوام
و مصاحبه الصالحین و الکرام
و ان خیر الناس من ینفع الناس
و خیر الکلام ما قل و دل و الحمدلله وحده .


شما را وصيت مي کنم به ترس از خدا در نهان و عيان
و اندک خوردن و اندک خفتن و اندک گفتن
و کناره گرفتن از جرم و جريت­ها و مواظبت بر روزه
و برپا داشتن نماز و فرونهادن هواهاي شيطاني
و خواهش هاي نفساني و شکيبايي بردرشتي مردمان
و دوري گزيدن از همنشيني با احمقان و نابخردان
و سنگدلان و پرداختن به همنشيني با نيکان
و بزرگواران همانا بهترين مردم کسي است
که براي مردم مفيد باشد و بهترين گفتار
کوتاه و گزيده است و ستايش از آن خداوند يگانه است.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر