چه افراط و تعصب در باورهای شخصی مان باشد از متن مقدس قرآنی، چه باور و تعصب مان باشد از محمد مصطفی (ص) و ...
و چه افراط و تعصب مثبت و منفی مان باشد درباره آقیای خمینی و ... و ا.ن.
سالهاست که این افراط و تعصب باعث شده که تمام منابع و ذخایر کشورمان برباد برود. این شش سال را با تمام گوشت و پوست و خون مان احساس کردیم، البته هنوز فاصله داریم با آن پدر و مادری که نمی تواند نیازهای اولیه فرزندش را برآورد. حقیقتا تعصب کور چه بلایی است.
و چقدر باید بکوشیم برای نهادینه کردن افراط نداشتن.
و البته یادمان باشد که تعصب نداشتن و افراط نورزیدن با بی اعتقادی یکسان نیستند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر