براي هميشه آواره خواهم بود

براي هميشه آواره خواهم بود.

مگر قرار است چقدر ديگر عمر كنم؟

سي سال؟! چهل سال؟!

تا اين موج بدبختي بگذرد، من ديگر نخواهم بود. شايد به كشوري به نام ايران بروم و در آنجا مادر و پدر و برادر و خواهرم را در آغوش بگيرم و آنجا زندگي كنم، اما همچنان آواره خواهم بود.

براي من وطني نيست.