۱۳۹۵ اسفند ۴, چهارشنبه

خشت اول گر نهد معمار کژ تا ثریا می رود دیوار کژ

مهم نیست که اولین خشت کژ دیوار چیست: برتری  نژادی، کینه دو ملت، فلان روش حکومت، بهمان روش اقتصادی یا فلان خرافه ی مهمل یا ...، مهم این است که دیوار مثل موجودی زنده بالا می رود و رشد می کند، همیشه هم کسانی بوده اند و خواهند بود که به هر قیمتی یا دیوارها را بالا می برند یا به دیوارها آویزان می شوند تا با دیوار بالا روند.

دیوار کم کم تبدیل به هویت می شود، دلیل زنده ماندن می شود، اصل می شود و اساس همه چیز. دیوار کم کم تبدیل به معیاری می شود برای سنجیدن همه چیز. 
و عجیب اینکه انگار آدم ها احتیاج به دیوار دارند برای اثبات خودشان. 

شاید روزی دیوار از هم بپاشد و بریزد، اما هر دیوار فرو ریخته هزاران بذر خشت کژ دارد.

دیوارها بالا می روند و عمرما کوتاه می شود.
شاید هم معنی داستان زندگی مبارزه با انواع و اقسام دیوارها باشد و شاید مهم تر از آن، مراقب نهاده نشدن آن اولین خشت های کژ.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر