فیلم های اروپایی قابل مقایسه با داستانهای هالیووی نیستند.
دیشب فیلم BARBARA را دیدم. عالی بود. داستان زن پزشکی در یک ناحیه نیمه شهری-روستایی در آلمان شرقی در سال 1980.
داستان نفرت زن از سیستم حاکم و تلاش مداوم برای فرار از آن و البته تحت نظر بودن همیشگی و بازرسی های مداوم و ...
واقعا چه انگیزه ای است که باعث می شود آدمها از آن سیستم ها نفرت داشته باشند و دائم به فکر فرار باشند؟ در غرب چه خبر است که آدمها از هر قماشی می خواهند به آنجا بروند؟ چه مذهبی، چه بی دین، چه زن، چه مرد. و البته در هر سطح حکومتی. دختر عمو استالین و پسر خروشچف رهبر شوروی در امریکا زندگی کرده و می کنند. از پسران و دختران حکومتیان ایران که در آمریکا و کانادا و بریتانیا زندگی می کنند که مثال فراوان است.
اگر خامنه ای و ... هم دستشان برسد بچه ها را می فرستند (شاید هم فرستاده باشند)، خودشان هم می آیند.
این چه انگیزه ای است که من شش سال دوری مادر و پدرم را تحمل می کنم؟
این چه انگیزه ای است که من شش سال دوری مادر و پدرم را تحمل می کنم؟
واقعا اینجا چه هست/نیست که آنجا نیست/هست؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر