با همه خوش بینی ها، مذاکرات بغداد در آستانه شکست قرار گرفته.
به نظر من لااقل دو عامل در این موضوع موثر هستند
1) مذاکره کننده ایرانی، به عنوان حافظ منافع ملی مذاکره نمی کند، او حافظ "مواضع" شخص رهبری است، کسانی هم که از روش فکری رهبری اطلاع دارند می دانند که او در حفظ مواضع "صلب" تر از هر کسی است.
2) مذاکره با 5+1 کلا حرف نامربوطی است. این گروه در درون خود حرف و نظر واحدی ندارد. کافی است به مواضع چین و روسیه در تمام دورهای مذاکره، حین آن و بعد آن توجه کنید. حتی اگر طرف ایرانی کمی به موضوع تفاهم نزدیک شود، لابی های چینی/روسی داستان را عقیم می کنند. برای رسیدن به نتیجه باید با غرب مذاکره کرد، آن هم فقط غرب آمریکایی. مذاکره با 5+1 تا هزار سال بعد هم به کمترین نتیجه ای نخواهد رسید.
به نظر من لااقل دو عامل در این موضوع موثر هستند
1) مذاکره کننده ایرانی، به عنوان حافظ منافع ملی مذاکره نمی کند، او حافظ "مواضع" شخص رهبری است، کسانی هم که از روش فکری رهبری اطلاع دارند می دانند که او در حفظ مواضع "صلب" تر از هر کسی است.
2) مذاکره با 5+1 کلا حرف نامربوطی است. این گروه در درون خود حرف و نظر واحدی ندارد. کافی است به مواضع چین و روسیه در تمام دورهای مذاکره، حین آن و بعد آن توجه کنید. حتی اگر طرف ایرانی کمی به موضوع تفاهم نزدیک شود، لابی های چینی/روسی داستان را عقیم می کنند. برای رسیدن به نتیجه باید با غرب مذاکره کرد، آن هم فقط غرب آمریکایی. مذاکره با 5+1 تا هزار سال بعد هم به کمترین نتیجه ای نخواهد رسید.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر