نه در شرایط شعب ابیطالب هستم،
نه در شرایط بدر و خیبریم،
نه در شرایط احد،
نه در شرایط احد،
نه تو علی هستی،
نه آنهایی که در برابر تو هستند طلحه و زیبر هستند.
نه اینجا صحرای تف دیده عربستان و کوفه است،
و نه ...
نه اینجا صحرای تف دیده عربستان و کوفه است،
و نه ...
اینجا و اکنون دنیای ماست، ایران / غرب / اسراییل / اعراب، زمستان سال نود
...
...
تاریخ برای یافتن دلایل و پروسه هاست نه برای رونویسی بچه گانه. این چه داستانی است که مد روز شده است؟ هر کسی واقعه ای را به یاد می آورد و مورد خودش را در آن قالب می ریزد. آدمهای تاریخ خوانده و مذهبی باید کاری کنند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر