۱۳۸۹ شهریور ۲۲, دوشنبه

سلامت رواني

بعضي آدمها چقدر ديوانه هستند.
من با ديگري حرف مي زنم، او به خود مي گيرد.
روح من از داستان بي خبر است و آن ديوانه ي خودخور در حال زجر دادن خود و ديگران است.

نمي دانم كه درس خواندن و دكتري گرفتن چه ارزشي دارد كه آدميزاد خود را ديوانه كند، از همه جا طرد شود، ماهها و شايد سالها خانواده اش را نبيند، هيچ دوستي نداشته باشد و ... حتي وقتي سرما مي خورد، كسي نباشد كه برايش غذايي درست كند و ...

بيا همين الان يك تكه كاغذ پاره بگير دستت و فكر كن كه رفته اي روي سن دانشگاه و مدرك دكتريت را گرفته اي. آخر اين كاغذ پاره به چه دردت مي خورد ابله؟ ديوانه هايي مثل تو هستند كه زندگي را به كام خود و همه آدمها تلخ كرده اند.

خدا همه را سلامت دارد.

۴ نظر:

  1. شاید خیلی وقتها صادق بودن با خودمون خیلی سخت تر از اینه که با دیگری صادق باشیم برای همین خیلی وقتها تصمیم هامون قبل از اینکه برای خودمون باشه برای باقی ادمهاست .به خاطر اونها و حرف اونها و نظر اونها و دل اونها و ووووووو هزار و یه کار میکنیم ته تهش واسه خودمون هیچی نمیمونه غیر از یه جای خالی بزرگ تو زندگیمون که برامون تنهایی و فم و عصبانیت و درد و درد و ... باقی میمونه

    پاسخحذف
  2. نويد جان: شما روي چشم ما جا داري، اگر شما اينجوري بشي، پس وضع ما ديگه چيه؟
    ;)

    پاسخحذف
  3. بعضی ها نیست و اکثرا هست. اصلا همه هستند مگر اینکه عکسش ثابت بشه. تو این مدت به خاطر اینکه ایرانیها تو خارج خودشونو بهتر نشون میدن اونقدر از رفتارهاشون شوکه شدم که حد نداشت. به طرز وحشتناکی در ایران آدمهای مشکل دار٬عقده ای٬ روانی و شوت تولید میشه.

    پاسخحذف