آن جوانان عصیان کرده که بانکی را آتش زده اند و با تلفن همراه شان از تخریب فیلم گرفته اند و آن را به دست دشمن رسانده اند ... محکوم و مستحق مرگ هستند. مگر غیر آن هم می شود؟
اما
آن شیخ و ملا و وزیر و وکیل و مدیر که سیستم بانکی کشور را نابود کرده اند و بانکها را دوشیده اند، و اختلاس ها کرده اند و ضربه ها زده اند و هزاران هزار برابر آن جوانان خسارت ایجاد کرده اند، اما شایسته تقدیر اند و تشویق.
عدل و داد در مجموعه نظام مقدس اینگونه تجلی می یابد. باقی حرفها و فلسفه ها و آیه ها و حدیث ها و سخنرانی ها و نوشته ها، حرف مفت است.
امروز و فردا اعدام نمی کنند.
سکوت می کنند. سکوت را خوب بلد هستند.
غول کاغذبازی و وکیل و ... در سیستم دادگستری به راه می افتد.
چند هفته بعد،
ناکهان
اعلام می کنند که در فلان سحرگاه آن خائنین به وطن اعدام شده اند.
بعد هم میگویند که شورای عالی قضایی موافق نبوده است. پس چه کسانی بوده اند؟
فلانی و فلانی و فلانی متاسفانه با هم تصمیم کرفتند و خودسرانه عمل کردند و ....
و خانواده ها می مانند در پی فلانی و فلانی و فلانی
که کجا هستند و که هستند و ...
و هر وقت مادر سعید زینالی فهمید که پسرش پس از کوی دانشگاه سال هفتاد و هشت کجاست، آنها هم خواهند فهمید که فلانی ها کدامند.
والسلام.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر