فیلد مارشال عبدالفتاح السیسی، 98%، انتخابات، بهار، بهار عربی، قهرمان ملی، حسنی مبارک و میدان التحریر و ... و البته قفس های فولادی
چقدر مسخره و مضحک بود و هنوز هم هست وقتی که دوستان عرب و عجم دل خوش کرده بودند به بهار عربی، بخصوص به مدل مصری آن.
مگر بهاری هست تا وقتی که مردم در فقر مطلق هستند و بی سواد هستند و احمق هستند؟
مردم خودشان دنبال دیکتاتور هستند و برایش هورا می کشند و در یک کلام خودشان با دست های خودشان دیکتاتور بعدی را خلق کرده اند.
این دیکتاتور هم راه همان قدیمی ها را می رود، کمی رونق و ثبات اقتصادی و بسیار بیشتر از آن خفقان و زندان و حبس و آدم ربایی و تجاوز و فساد مالی و کثافت کاری اخلاقی و پلیس مخفی و ... این سیاهه تکراری مگر پایانی دارد؟
خوش خیالی درباره خاورمیانه و مصر و ایران و عراق و سوریه و ... عین حماقت است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر