سامان سخن گفتن نیست

 در تاریخ پنجم آبان 1403 مصادف با 26 اکنبر 2024 اسراییل به ایران حمله کرد و تاسیسات نظامی فراوانی را هدف قرار داد. در همان روز تهران هم مورد حمله قرار گرفت و صدای ضدهوایی در تهران هم شنیده شد. 

بعد از حملات حکومت و طرفدارانش تلاش بسیار کردند که حمله اسراییل را به سخره بگیرند و آن را با مراسم چهارشنبه سوری مقایسه کنند و ... اما کم کم آشکار شد که اسراییل با دقت فوق العاده اهداف بسیار مهمی را هدف گرفته و همه آنها  را نابود کرده. از جمله اغلب سیستم های دفاع زمین به هوا و سیستم های راداری و کارخانه های موشک سازی و ... در سکوت مطلق و بدون سر و صدا آمدند و زدند و رفتند، تا آنجا که حتی صدای آژیر خطر هم بلند نشد و در تاریکی سحرگاه کار تمام شد. 

داستان موشک و قدرت موشکی حکومت ایران را باد کرده است، آنها در خیالات خودشان می توانند تلاویو را با خاک یکسان کنند، اما حمله اسراییل این مستی قدرت را از آنها گرفت و شاید که باد از سرشان خارج کند.

به یاد این داستان افتادم:

...‎ چنگیز، متوجه بخارا شد و در اوایل محرم سنه سبع عشره و ستمائه، به دروازه قلعه نزول فرمود.‎... و لشكرها بر عدد مور و ملخ فزون بود و از حصر و احصا بیرون، فوج فوج، هر یك چون دریای ِ در موج می رسیدند و برگرد شهر نزول می كردند.‎.. و روز دیگر را، كه صحرا از عكس خورشید، تشتی نمود پر از خون، دروازه بگشادند و در ِ نفار و مكاوحت بر بستند.‎... و معارف شهر بخارا، به نزدیك چنگیزخان رفتند و چنگیزخان به مطالعه حصار و شهر در اندرون آمد، و در مسجد جامع راند و در پیش مقصوره بایستاد و پسر او تولی پیاده شده و بر بالای منبر برآمد. چنگیزخان پرسید كه «سرای سلطان است ؟» گفتند: «خانه یزدان است.» او نیز از اسب فرو آمد و بردو سه پایه منبر برآمد و فرمود كه صحرا از علف خالی است؛ اسبان را شكم پر كنند. انبارها كه در شهر بود گشاده كردند و غله می كشیدند و صنادیق مصاحف به میان صحن مسجد می آوردند و مصاحف را در دست و پای می انداخت و صندوق ها را آخور اسبان می ساخت و كاسات نبیذ پیاپی كرده و مغنیات شهری را حاضر آورده تا سماع و رقص می كردند و مغولان، بر اصول غنای خویش، آوازها بركشیده.و ائمه و مشایخ و سادات و مجتهدان عصر بر طویله آخورسالاران به محافظت ستوران قیام نموده و امتثال حکم آن قوم را التزام کرده. بعد از یک دو ساعت چنگیزخان بر عزیمت مراجعت با بارگاه برخاست و جماعتی که آنجا بودند روان می شدند و اوراق قرآن در میان قاذورات لگدکوب اقدام و قوایم گشته‎ ، در این حالت، امیرامام جلال الدین علی بن الحسن الرندی، كه مقدم و مقتدای سادات ماوراءالنهر بود و در زهد و ورع مشارالیه، روی به امام ركن الدین امام زاده، كه از افاضل علمای عالم بود، طیب الله مرقدهما، آورد و گفت: «مولانا، چه حالت است، اینكه می بینم، به بیداری است یارب یا به خواب؟! » مولانا امام زاده گفت: «خاموش باش، باد بی نیازی خداوند است كه می وزد. سامان سخن گفتن نیست!»

حمله 13 آوریل

 امروز 13 آوریل، ایران در پاسخ به حمله اسراییل به کنسولگری ایران در دمشق به اسراییل حمله کرد. حمله با پرتاب پهپادها آغاز شد و با موشک ها ادامه پیدا کرد. ظاهرا تعدادی از موشکها در اسراییل به اهدافی اصابت کرده اند، هرچند اکثر آنها در هوا رهگیری و نابود شده اند. خاورمیانه هرگز به قبل 7 اکتبر 2023 باز نخواهد گشت.

این حرکت ایران احتمالا به نفع نتانیاهو و اسراییل خواهد بود. آنها بشدت تحت فشار افکار عمومی بودند. اما حرکت ایران، آنها را دوباره مظلوم تاریخ خواهد کرد. این داستان در دوران احمدی نژاد هم انجام شد و اسراییل را نجات داد. سران نظام ایران، آنقدر بد بازی کرده اند که هرچه کنند، بازنده ایران و ایرانیان و مسلمانان خواهند بود. جاسوس های اسراییلی همه جا هستند.

دور زمانه

اگر متدینین جامعه عاقل باشند باید جلو این تندروی ها را بگیرند. دور زمانه همیشه بر وفق مراد نیست و نخواهد بود. روزگار می چرخد، اگر آن جماعت نگران حفظ حرمت شعایر خود هستند و نمی خواهند که از سر دخترانشان روسری را به زور بردارند، امروز باید حرف بزنند و ساکت نمانند.

مگر کلام علی را از یاد برده باشند که اگر چیزی را برای خود نمی خواهی برای دیگری هم نخواه و ...

این راه به ترکستان هم نیست، این راه به جنگ و خودکشی ملی ختم خواهد شد، آن روزی که خامنه ای بمیرد و دیگر خبری از هماهنگی های پشت پرده نباشد، آن روز روز واقعه خواهد بود.

اسماعیل هم مرد

 اسماعیل حصاری رفیق بیست و پنج ساله، روز نوزدهم دی ماه خودکشی کرد و از بین ما رفت.

روزهایی که اخبار شلاق خوردن رویا حشمتی (؟) می آمد، به خودم گفتم که این پسر باز هم بلایی سر خودش خواهد آورد.

دو روز قبل از خودکشی اش با هم چت میکردیم. مثل همیشه ناراحت بود، چیزهایی هم درباره قصدش گفت، اما بعد از مکالمه احساس کردم که تب اش فروکش کرده. بعد درباره کار حرف زد. دنبال کار از بیرون ایران بود. اینجا بود که حس کردم که شاید از خر شیطون پیاده شده است.  ناهار را  با افشین خورده بود. 

فردایش افشین زنگ زد و خبر را داد، گریه می کرد. اسماعیل به ته خط رسیده بود. بلد نبود زندگی کند، خودش را آزار می داد. اما مگر خودآزاری به تغییر دنیای بیرون هم منجر می شود. اسماعیل نتیجه یک جامعه افسرده و یک مادر فوق مذهبی بود.آدمی بود که به صورتش مشت میزد و خودش را زخمی میکرد، چون فلان چیز دردآور اجتماعی را دیده بود.

خدایش بیامرزد.

امیدوارم که این حلقه معیوب درباره خواهر و خواهرزاده اش تکرار نشود.

هفت اکتبر - روز شروع واقعه

سه روزدیگر میشود یک ماه. یک ماه پرخون و پردرد. هفت اکتبر بود که شبه نظامیان حماس در یک حمله غافلگیرانه از مرزهای غزه عبور کردند و بیش از هزار و چهارصد اسراییلی را کشتند و بیش از دویست نفر را به گروگان گرفتند. 

پاسخ اسراییل از همان روز اول خشن و بی رحمانه بود، مانند همیشه. تا امروز نزدیک ده هزار نفر در غزه کشته شده اند و بیش از نیمی از خانه های آن باریکه به تلی از خاک مبدل شده است.

فعالان صلح دنبال آتش بس هستند و آرم کردن اوضاع. اما اسراییل و نتانیاهو کوتاه نمی آیند. برای نتانیاهو، آرام شدن اوضاع معادل مرگ سیاسی اوست. برای ارتش و سیستم اطلاعاتی اسراییل هم آغاز بازخواست های داخلی و بی اعتباری بیشتر. به همین دلیل فعلا چشم اندازی برای آرامش نیست.

و تف به این زندگی نکبت که ما اینجا در خانه هایمان آرام و آسوده در حال تحلیل حال مردم آنجا هستیم و در همین چند دقیقه که این ارجیف را مینویسیم، لااقل یک کودک به قتل رسیده. 

امروزهم حسن نصرالله از مخفیگاهش سخنرانی کرد. لب کلام این بود که ای اسراییل به ما کاری نداشته باش، ما هم به تو کاری نداریم. این هم داستان مقاومت حزب الله.

آنچه هست این است که این جنگ خونین برای همه طرف های درگیر منفعت محض است،  فقط مادران و کودکان غزه بهای آن را می دهند. همین. رهبرایران بهترین دلیل را یافته است برای ادامه دادن به فضای امنیتی و اتلاف منابع انسانی و مادی برای ساخت تسلیحات، اسراییل از گاوشیرده امریکایی بیشتر می دوشد، حزب الله به تجارت مواد مخدر ادامه میدهد. سنای امریکا قانون فوری تامین مالی و کمک نظامی به اسراییل و اوکراین را تصویب می کند و صاحبان صنایع نظامی خربار خربار پول به جیب می زنند و ... همه هم به هم فحش می دهند. 

ای بیچاره مردم فلسطین که سالهاست وجه المصالحه  قدرتهای اقتصادی و نظامی شده اند. ای بیچاره مادران و کودکان و مردان و زنان اسیر در غزه و ... و

و خداوند همچنان از آن بالا نگاه می کند. واقعا نگاه می کند؟ 

مزدوران فقیر چنبره زده بر دانشگاه

 اخبار شریف را کم و بیش دنبال می کنم. خبرهای  پادگانی تر شدن دانشگاه ها و فشار بیشتر و روزافزونتر به دانشجوها و اساتید و ...

این سبک کار حکومت فاشیستی ولایی است. اول با فشار بی امان و خشن شروع می کند. بعد که مردم در اثر فشار کمی ساکت شدند، فشار را بی صدا و اداری و قانونی می کنند. بارها و بارها این داستان رخ داده است و اینها حرف جدیدی نیست. 

برای من وفور نیروی سرکوبگر جالب است. انگار که خون پدرشان را می خواهند، اینها از کجا می آیند؟ شاید حکمت فقر همین باشد. مردم را فقیر نگه دار تا با کمترین دستمزد، به تعداد کافی مزدور داشته باشی. 

مختصر و مفید

برای سالها دو خط نوشته زیر شیشه میزم بود، هنوز هم فکر می کنم که برای من همین دو خط کفایت می کند:

چرخ گردون

تقریبا یک ماه به سالگرد قتل مهسا امینی باقی است. این روزها مجلس طرح عفاف و حجاب را نه در صحن علنی، بلکه در فلان کمیسیون برای اجرای آزمایشی تصویب می کند و ... 

آقایان و بانوان دیندار و متشرع! بترسید از روزی که چرخ گردون با شما نباشد. حذر کنید از عواقب کارتان. از علی یاد بگیرید که فرمود: آنچه برای خود نمی پسندی برای دیگری هم مپسند.

اگرهمین مسیر را ادامه دهید، منتظرروزی باشید که چادر و روسری از سر زنان به زور بردارند. 

چرا نمی فهمید؟ چرا هیچ وقت کمی درکار دنیا نظر نمی کنید که اگرقرار بر قرار بود، هرگز نوبت به شما نمی رسید.

حد شعور

 رفراندوم تا جایی خوب است که 

سلطنت را تبدیل به ولایت فقیه

و ولایت فقیه را تبدیل به ولایت مطلقه فقیه کند.

 ورای این مرز فهم وشعور مردم بجایی نمی رسد.

مردیم اینقدر که خبر نکبت دیدیم و شنیدیم

پیروز مرد.

دختران در مدارس با بمب های دست ساز متشرعان خرمذهبی مسموم میشوند.

سفارت افغانستان دو دستی تحویل نمایندگان طالبان شد. عکس احمد مسعود را پایین آوردند و پرچم نحس طالبان جایگزین آن شد.

مگر ما چقدر طاقت داریم؟